2 Δεκ 2010

Ιστορίες με ... προέδρους

Οι Έλληνες θυμούνται με περηφάνια τον Κωστή Στεφανόπουλο να κάνει κριτική στις Η.Π.Α με αφορμή την επίσκεψη Κλίντον.Διαβάσαμε τότε διθυράμβους για το θαρραλέο πολιτικό άρχοντα της χώρας και τον συγκρίναμε με τον Κ.Σημίτη που μιλούσε σα να είχε καταπιεί λοστό έχοντας πάει να ζητήσει αύξηση από το αφεντικό του.
 Κάτι παρόμοιο βιώνουμε αυτές τις μέρες μετά την επίσκεψη της ΓΣΕΕ στην προεδρία της Δημοκρατίας και τα όσα ακούσαμε από τον Κάρολο Παπούλια.Σίγουρα ο Πρόεδρος εξέφρασε το λαϊκό αίσθημα
και είπε όσα σκέφτεται ο κάθε Έλληνας πολίτης που θίγεται από την κρίση, όμως δυστυχώς σε αυτή τη χώρα όταν δεν ασκείς εξουσία φοράς το μανδύα του φιλεύσπλαχνου ηγέτη και όταν είσαι εντός του συστήματος τότε είτε αδιαφορείς(στην καλύτερη)είτε βάζεις τον εαυτό σου πάνω από όλα και κοιτάς την καριερούλα και τα ψηφαλάκια σου.
Ο Κάρολος Παπούλιας υπήρξε σε όλη τη ζωή του πολύ σοβαρός και σαν άνθρωπος και σαν πολιτικός συμμετείχε όμως στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 80  τότε που κατά δημόσια και καθολική αποδοχή ξεκίνησε το φαγοπότι του δημοσίου χρήματος και οι προσλήψεις του κομματικού στρατού κατά χιλιάδες.Από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε δεν υπάρχει ούτε δήλωση για εκείνη την αμαρτωλή περίοδο της Ελλάδος από τον σημερινό Πρόεδρο όσο βρισκόταν σε υπεύθυνες θέσεις ασκώντας εξουσία.Κάτι ανάλογο συνέβαινε και με τον Κωστή Στεφανόπουλο.
Συμπέρασμα:
Αυτές οι δηλώσεις δεν έχουν καμία απολύτως αξία απλά μας χτυπά την πλάτη ένας σοβαρός κατά τα άλλα άνθρωπος ο οποίος όμως δεν θα μας βοηθήσει πουθενά.Συμπάσχει σήμερα σε κάτι που μας συνέβη ενώ έχει και ο ίδιος κομμάτι ευθύνης με την όλη πολιτική του σταδιοδρομία στο παρελθόν.